Hakkım olmayanı dilemedim yardan
Sahi ne haddime
Ben ancak acizlerden bir kulum
O çok şey olanların inmek bile istemeyeceği
Dibi yosun tutmuş derin bir kuyuyum
Hiç kimse olamam sonsuzluğun ufkunda
"Bir baltaya sap olmak" deyimini çürütmüş bulunuyor olsam da
Hiçlik tepesine erişen koca bir hiçim aslında
Safderun şiirlere adadım etten çuvalımı
Nâfi satırlar bırakmak için hayata
Ben yaşamayı sevemedim
Belki de sevgimi
Yardan başkasına layık göremedim
Mümin emanetimin son gördüğü
Bir halis hadise eşliğinde dans ediyorlar
Belki de iyilikle yıkılan nurlu duvarlarımın
Şahit olduğu son yolcuları
Baktım gökte beyazdan bir bulut
Sahip olduğum tek şey
Mavi kalemimin tutkusudur
Hem sorsak da bilinmez yakamozda bi okyanusa
Dile gelse anlatmaz
Kalem tutsa okutmaz
İnsanlığın bilinmeyen kuşkusudur bu