Eskiden gazeteler ellerde çocuklar tarafından sokaklarda “Gazte,Gazte,Gazte” kısa söylemlerle ellerde satılıyordu. Normalde “Gazete” demiyorlardı.
Sözcü Gazetesi benim doğduğum yıl olan 1958’de çekilen fotoğraf beni ortaokul öğrencisi olduğum yıllara taşıdı. Ortaokul Müdürümüz merhum Orhan Yorgancı kültürel çakışmalara çok önem verirdi. Köyümüzde sinema salonunda piyesler, halk oyunları, parodiler, sergiler hatta Keşan’da gösteriler verilirdi. Piyeste bana gazete satan çocuk rolünü vermişti. Bende “Gazte, Gaste, Gaste” diye bağararak salonu inletmiştim. Kadere bak 1983 yılında Önder Gazetesinde yazar olarak kırk yıl yazdım. Gazeteci doğmaz ölünür ilkesiyle yazmaya devam ediyorum. Altmış yıl önce bu transit yollar yoktu hep eski yollar vardı. Gelibolu Çanakkale istikametinde giden araçlar Yerlisu köyü içinden geçerlerdi. Yaz dönemi biz hayvanları önümüze katar eski yollar üzerinden geçen araçlardan gaste atmalarını isterdik. 25 Aralık 1973 yılında ikinci Cumhurbaşkanı Merhum İsmet İnönü’nün ölümünü elimizde küçük bir radyodan duymuştuk. Artık gazeteciler iktidara muhalif yazı yazana yargı yolu cezaevi hazır, artık çocuklar “Yazıyor, Yazıyor” diye gazete pazarlayamıyorlar. Babıalinin çocukları gazeteleri yok artık. Desteklenmesi gereken gazeteler tasarruf denilerek abonelikleri sonlandırılıyor. Bizler Atatürk’ün izinde doğruları söylemekten geri adım atmıyoruz. Gerçekleri söylemekten çekinmeyiniz Mustafa Kemal Atatürk.